Winkelhouders: Nu zitten we in wat je noemt een patstelling
Het ziet ernaar uit dat de Kerklaan 49-51 in Groningen gewoon CopyRight kan blijven. Eigenaar ACE Vastgoed gaat het pand toch niet veilen.
Op zichzelf goed nieuws voor winkelhouders Anneke en Jean-Paul Visser, die vreesden dat hun winkel geveild zou worden aan een vastgoedbelegger en verbouwd tot lucratieve appartementen. ,,Maar nu zitten we in wat je noemt een patstelling’’, zegt hij. Het liefst zouden hij en zijn vrouw het pand zelf kopen, maar niet tegen de vraagprijs van 300.000 euro. De Vissers runnen sinds 1996 print- en kopieerzaak CopyRight. De afgelopen maanden wisselde het pand een aantal keer van eigenaar. Anneke en Jean-Paul deden een poging het te kopen, maar werden tienduizenden euro’s overboden.
Martijn Ezinga, de eigenaar van ACE Vastgoed, was van plan het pand online te veilen. Volgens een taxatie in opdracht van Ezinga zou het 300.000 euro waard zijn; daarom zou het bieden bij dat bedrag beginnen. De Vissers hebben hun winkel ook laten taxeren, met als uitkomst een waarde van 240.000 euro. ,,De taxateur heeft in zijn rapport opgenomen dat wij in de zestig zijn en graag van ons huurcontract af willen’’, verklaart Jean-Paul Visser het verschil. ,,Geen idee hoe hij daarbij komt, hij moet het hebben verzonnen. Wij zijn nog lang geen zestig en willen helemaal niet weg. Maar op zo’n manier gaat het in feite om een onverhuurd pand, en dat is meer waard.’’
Een nieuwe eigenaar kan het dan namelijk gemakkelijker van winkel in appartementencomplex veranderen. Ook de buurt was bepaald niet blij met dat vooruitzicht. Op een van de kijk-ochtenden voor geïnteresseerde kopers protesteerden daarom enkele tientallen buurtbewoners bij de winkel. ,,Dat heeft blijkbaar zin gehad’’, vertelt Gerard van de Poll van de wijkvereniging Plantsoenbuurt. Enkele dagen later kreeg hij bericht dat de veiling van de baan was. ,,We zijn met ACE Vastgoed in gesprek geweest. Dat was heftig, maar wel prettig en fatsoenlijk.’’
Martijn Ezinga van ACE Vastgoed bevestigt dat er een gesprek is geweest met de buurtvereniging. ,,Dat was inderdaad heel goed, we hebben nu een goede verstandhouding met elkaar.’’ Hij baalt van de situatie, zegt hij. ,,Ik werd in een heel slecht daglicht gezet, terwijl ik alleen maar een pand koop en weer wil verkopen. Ik ben echt niet een of andere malafide huisjesmelker.’’ In een online veiling ziet Ezinga niets meer na het felle protest. De Vissers willen een nieuwe poging doen om hun winkel te kopen en daarvoor desnoods wel tien- of vijftienduizend euro overbieden, maar niet vijftigduizend. Ezinga wil op zijn beurt eigenlijk niet zakken met de prijs. ,,Ik maak zo al verlies, ik heb er zelf ook drie ton voor betaald.’’ ,,Zo gaat het nu op de vastgoedmarkt’’, constateert Jean-Paul Visser met enige verbazing. ,,Ze kijken naar de postcode en het aantal vierkante meters en dan doen ze ongezien een bod. Ik koop zelf nog niet eens een brood zonder dat ik het zie.’’
Uit: DvhN d.d. 15-12-2020, tekst: Thereza Langeler, foto: DvhN